جعفر اوج هرمزی فرزند حسن مشهور به جعفر اوج متولد سال ۱۳۳۰ در دبی است (به نظر می رسد بنا به ملاحظات خدمت سربازی سن واقعی با شناسنامه متفاوت باشد). اوج در معیت پدر ناخدایش راه بندرعباس تا دبی را بارها پیمود تا با پیوند زدن ملودی‌های آن سوی آب و آموختن نوازندگی عود، ترانه‌هایی همچون: “فاطمه اریتن لوله” را از ترانه‌ی عزیزه جلال اقتباس نماید. او به مانند سایر نوازندگان نواهای محلی را با عود تنظیم و به شکل ترانه بازخوانی نمود. ای بونه‌ی بار یکی از این دست ترانه‌ها بود. در انتهای دهه‌ی چهل و دهه‌ی پنجاه همچون حسن کریمی، ارسلان عطایی، صالح آتون، علی حبیب‌زاده و فاطمه رضایی در ردیف هنرمندان تراز اول شهر به شمار می‌آمد و اجراهای استدیوی، تلویزیونی و مجلسی‌اش در آرشیوها موجودند. بنا به طبع لطیفش خوش‌مجلس و بین قاطبه‌ی مردم محبوب بود و بنا به روایتی آبادی محله‌ی شهناز بود. نوازندگی و نقش‌آفرینی در چند فیلم فارسی از جمله موسرخه، مروارید ساحل و… نیز در کارنامه‌ی هنری زنده‌یاد جعفر اوج دریایی به چشم می‌خورد. وی سرانجام در سال ۱۳۹۷ دار فانی را وداع گفت.